Τι είναι τα φυτικά έλαια ως καύσιμη ύλη;
SVO (straight vegetable oil) – ευθεία φυτικά έλαια που χρησιμοποιούνται ως καύσιμη ύλη (συνήθως νέο λάδι, φρέσκο, χωρίς επεξεργασία).
PPO (pure plant oil) – φυτικά έλαια, το ίδιο όπως τα SVO. PPO είναι ο όρος που χρησιμοποιείται πιο συχνά στην Ευρώπη.
WVO (waste vegetable oil) – απόβλητα φυτικών ελαίων (χρησιμοποιημένα μαγειρικά έλαια, “λίπος”, έλαια από φριτέζες, πιθανώς συμπεριλαμβανομένων ζωικών λιπών ή έλαια ψαριών από το μαγείρεμα).
UCO (used cooking oil) – τα χρησιμοποιημένα μαγειρικά έλαια (όλα τα χρησιμοποιημένα μαγειρικά έλαια ακόμη και αν δεν ήταν κατ ‘ανάγκην όλα τα φυτικά).
Τα έλαια που παράγονται από ελαιούχα φυτά μέσω συμπίεσης, έκθλιψης ή ανάλογων μεθόδων, φυσικά ή εξευγενισμένα αλλά μη χημικώς τροποποιημένα, όταν είναι συμβατά με τον τύπο του χρησιμοποιούμενου κινητήρα ή εξοπλισμού και τις αντίστοιχες απαιτήσεις εκπομπών αερίων ρύπων.
Τα Φυτικά έλαια μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως εναλλακτικό καύσιμο σε κινητήρες ντίζελ και στη θέρμανση στους καυστήρες πετρελαίου. Όταν τα φυτικά έλαια χρησιμοποιούνται απευθείας ως καύσιμα, είτε τροποποιημένα είτε μη τροποποιημένα, αναφέρονται ως ευθεία φυτικά έλαια (Straight Vegetable Oil) ρά φυτικά έλαια (ΡΡΟ).
Οι συμβατικοί κινητήρες ντίζελ μπορούν να τροποποιηθούν για να διασφαλιστεί ότι το ιξώδες του φυτικού ελαίου είναι αρκετά χαμηλό για να επιτρέψει την κατάλληλη διάσπαση σε άτομα του καυσίμου.
Αυτό αποτρέπει τη διαδικασία της ατελούς καύσης, η οποία θα έβλαπτε τον κινητήρα προκαλώντας συσσώρευση άνθρακα. Ευθεία φυτικά έλαια μπορούν επίσης να αναμειχθούν με συμβατικό ντίζελ ή και να υποβάλλονται σε επεξεργασία βιοντίζελ ή με ανάμειξη βιολογικά υγρών για χρήση κάτω από ένα ευρύτερο φάσμα συνθηκών.
Τα φυτικά έλαια, που ονομάζονται επίσης και καθαρά φυτικά έλαια ή κατ ‘ευθείαν φυτικά έλαια, εξάγονται συνήθως από φυτά που η καλλιέργεια τους προορίζεται αποκλειστικά ως καύσιμο.
Σε αντίθεση με τα χρησιμοποιημένα φυτικά έλαια, δεν είναι ένα υποπροϊόν άλλων βιομηχανιών, και έτσι οι προοπτικές τους για χρήση ως καύσιμο δεν περιορίζονται από τις ικανότητες των άλλων βιομηχανιών.
Η παραγωγή των φυτικών ελαίων για χρήση ως καύσιμα θεωρητικά περιορίζεται μόνο από τη γεωργική ικανότητα μιας δεδομένης οικονομίας.
O Rudolf Diesel (Γάλλος μηχανικός) ήταν ο πατέρας του κινητήρα που φέρει το όνομά του. Οι πρώτες του προσπάθειες ήταν να σχεδιάσει μια μηχανή η οποία να λειτουργεί με σκόνη άνθρακα. Οι προσπάθειες του τον οδήγησαν αργότερα να σχεδιάσει τον κινητήρα του να λειτουργεί με φυτικά έλαια.
Η ιδέα του ήταν, πως, θα κάνει τις μηχανές του πιο ελκυστικές για τους γεωργούς που έχουν μια πηγή καυσίμου άμεσα διαθέσιμη.
Σε μια παρουσίαση το 1912 στο Βρετανικό Ινστιτούτο Μηχανολόγων Μηχανικών, ανέφερε μια σειρά από προσπάθειες στον τομέα αυτό και παρατήρησε, «το γεγονός ότι το λίπος των ελαίων από φυτικές πηγές μπορεί να χρησιμοποιηθεί αν και μπορεί να φαίνεται ασήμαντο σήμερα, αλλά τα φυτικά έλαια θα αποκτήσουν στην πορεία του το χρόνο, την ίδια σημασία που έχουν τώρα τα φυσικά μεταλλικά έλαια και τα προϊόντα πίσσας.